Przejdź do głównej zawartości

Maladaptive Daydreaming - przymus śnienia na jawie

Maladaptive Daydreaming (MD) jest bardzo tajemniczym i słabo poznanym zaburzeniem. Nie jest uwzględnione w żadnej klasyfikacji medycznej, a w literaturze naukowej możemy znaleźć o nim niewiele informacji. Osoby, które cierpią na MD bardzo niechętnie opowiadają o swoich dolegliwościach i rzadko zgłaszają się z nimi do psychologów lub psychiatrów. Co więcej zaburzenie to jest bardzo często bagatelizowane, a pacjenci są leczeni na inne jednostki chorobowe.

Czym jest Maladaptive Daydreaming?

Wiele osób angażuje się w marzenia w celu zredukowania odczuwanego stresu. Jeśli jednak marzenie na jawie zaczyna powodować wycofanie społeczne, staje się poważnym problemem i przyczyną rozwoju kolejnych zaburzeń.

Maladaptive Daydreaming jest zaburzeniem, które rozpatrywane jest jako jedno z uzależnień behawioralnych. Charakteryzuje się nadmiernym zaangażowaniem w przeżywane fantazyjne marzenia na jawie, które ewoluuje w uzależnienie psychiczne, objawiające się przymusem śnienia na jawie. W wyniku tego u osób cierpiących na MD dochodzi do zaniedbania codziennych obowiązków i relacji z innymi ludźmi, co prowadzi do klinicznego niepokoju i upośledzenia funkcjonalnego.

Pacjenci cierpiący na MD zgłaszają uczucie niepokoju i wstydu wynikające z braku możliwości kontroli swoich tęsknot i zachowań związanych z przymusem śnienia na jawie, które utrudniają im normalne funkcjonowanie. Przypuszcza się, że przeżywane przesz nich marzenia mają za zadanie zaspokojenie głębokich potrzeb psychologicznych. Co więcej są one niezwykle satysfakcjonujące co przyczynia się do wielokrotnego angażowania się w kilkugodzinne epizody MD.

Maladaptive Daydreaming, a inne zaburzenia

Osoby z rozpoznanym MD charakteryzowały się również znacznie wyższymi wskaźnikami deficytów uwagi, objawów obsesyjno-kompulsywnych i dysocjacyjnych, niż w przypadku grupy kontrolnej. Z przeprowadzonych badań wynika, że pacjenci z MD mają złożone problemy psychiatryczne, obejmujące wiele zaburzeń z klasyfikacji DSM-5. Osoby z MD u których rozpoznano więcej niż trzy zaburzenia stanowiły 74,4%, a osoby z czterema innymi zaburzeniami – 41,1%. Do najczęściej współwystępujących zaburzeń należą: ADHD (76,9%), zaburzenia lękowe (71,8%), zaburzenia depresyjne (66,7%), zaburzenia obsesyjno-lękowe lub pokrewne (53,9%). Wyniki badań sugerują, że MD może wpływać na zachowania związane ze zdrowiem, np. ze snem. Naukowcy stwierdzili, że zmniejszenie ilości snu wiąże się ze wzrostem chęci śnienia na jawie.

Leczenie

Obecnie nie ma żadnego rekomendowanego sposobu leczenia MD. W jednym z badań Trusted Source, zaobserwowano, że pomocna może okazać się fluwoksamina (Luvox). Jednakże nie mamy wystarczających dowodów naukowych potwierdzających jej skuteczność.

AN 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Zrozumieć niezrozumiałe – magnetyzm toksycznych relacji

Każdy z nas   marzył (lub marzy nadal) o stworzeniu w przyszłości szczęśliwej, opartej na wzajemnym szacunku i wsparciu relacji z drugą osobą. Nieważne, czy mieliśmy wtedy na myśli relację romantyczną, przyjacielską czy dowolną inną – każdy chciał czuć się bezpieczny, chciany i doceniany przez inne osoby. Nie jest to oczywiście niczym dziwnym, wszakże potrzeby te odwołują się do fundamentalnych potrzeb, które w swojej piramidzie wskazał Abraham Maslow – zaraz po potrzebach prymitywnych takich jak zaspokojenie głodu, pragnienia, potrzebach fizjologicznych znajdują się tam przecież m.in. potrzeba bezpieczeństwa czy przynależności.   Dążenie do ich zaspokojenia w konstruktywny sposób jest tak samo normalnym odruchem jak zaspokajanie potrzeb niższego rzędu. Większość z nas tworzy w końcu takie relacje z innymi i funkcjonuje w nich w miarę poprawnie, niemniej są wśród nas też tacy, którzy z różnych powodów nie są w stanie stworzyć poprawnej, zdrowej relacji. I chyba właśnie ten typ...

Profilaktyka zaburzeń lękowych

               W dość szerokiej gamie zaburzeń, z jakimi stykamy się w toku praktyki terapeutycznej możemy natknąć się na różne problemy targające współczesnym społeczeństwem – jak już podkreślaliśmy niejednokrotnie, współczesne czasy eksploatują nas fizycznie, psychicznie i intelektualnie na każdy możliwy sposób. Wielu z nas w pędzie codziennych spraw ma coraz mniej czasu by usiąść, odpocząć i skupić się na higienie swojego zdrowia oraz stylu życia. Dość popularnym dzisiaj zjawiskiem w społeczeństwie światowym jest występowanie depresji, zaburzeń narcystycznych czy właśnie zaburzeń lękowych, którym poświęcimy dzisiejszy artykuł. Jak podają statystyki aż 31% dorosłych doświadczyło zaburzeń lękowych w którymś momencie swojego życia. Szacuje się, że dla porównania w Ameryce w   latach 2001-2003 na ten sam rodzaj zaburzeń cierpiało 19% dorosłych. Na całym świecie zaburzenia lękowe częściej diagnozuje się u kobiet ...

Co masz zrobić dziś, zrób pojutrze - czym jest prokrastynacja?

Termin „prokrastynacja” wywodzi się z języka łacińskiego i jest połączeniem słów pro – „na-przód”, crastinate – „jutro”. Oznacza odkładanie lub unikanie realizacji swoich zadań, co bardzo często wiąże się z negatywnymi konsekwencjami. Po raz pierwszy prokrastynacja pojawiła się w 1982 roku w "Moralities of Everyday Life", którego autorzy mówili o specyficznym poczuciu winy wynikającym z niewypełniania własnych postanowień i zobowiązań. Rodzaje prokrastynacji Joseph Ferrari wyróżnił trzy rodzaje prokrastynacji, do których należą: Prokrastynacja unikowa (nieadaptacyjna) – która polega na niepodejmowaniu działań z powodu odczuwania strachu przed poniesieniem porażki i ośmieszeniem się Prokrastynacja pobudzeniowa (behawioralna) – czyli zwlekanie z realizacją zadania do ostatniej chwili w celu odczucia dreszczyku emocji w trakcie wyścigu z czasem Prokrastynacja decyzyjna –  która jest spowodowana niepewnością własnego wyboru, co skutkuje odwlekaniem podjęcia ostateczne...