Przejdź do głównej zawartości

Zespół Alicji w Krainie Czarów

Zespół Alicji w krainie czarów (AWS) po raz pierwszy został opisany na początku lat 50 XX wieku przez amerykańskiego neurologa Lippmana. W 1955 roku dr Todd, który również opisał ten zespół zaproponował jego obecną nazwę.

Jest to zaburzenie percepcyjne w trakcie przebiegu którego mogą pojawić się:

·       Metamorfopsje – zaburzenia percepcji kształtu osób, części ciała, obiektów

·       Makropsje i mikropsje – zaburzenia percepcji wielkości

·       Teleopsje – oddalanie się obrazu

·       Pelopsje – przybliżanie się obrazu

·       Zaburzenia czasu przemieszczania się obiektów

·       Wrażenie lewitowania obiektów

·       Derealizacja

·       Depersonalizacja

·       Liliputianizm – miniaturyzacja osób

·       Halucynacje słuchowe

·       Halucynacje wzorkowe

Najczęściej opisywanymi zaburzeniami są mikropsja i makropsja, które występują kolejno u 58,6% i 45,0% pacjentów. Czas trwania objawów jest zwykle krótki. Zazwyczaj utrzymują się one od kilku minut do kilku dni, jednakże występują również przypadki, gdzie utrzymywały się przez lata, a nawet całe życie.

Epidemiologia oraz typy AWS

Niektórzy autorzy zaproponowali podział chorych na trzy podgrupy ze względu na typ występujących objawów. Do grupy A zaliczono osoby, które doświadczali zaburzeń percepcji estetycznej. Do grupy B osoby zgłaszający jedynie zaburzenia wzrokowe. Do grupy C pacjentów zarówno z zaburzeniami estetycznymi, jak również wzrokowymi.

Typ

Objawy obligatoryjne

Objawy fakultatywne


A


Aschematia: częściowa lub całkowita makrosomatognozja lub mikrosomatognozja; paraschematia



Derealizacja, depersonalizacja, dwoistość somatopsychiczna, aberracja w ocenie czasu


B


Makro- i mikropsja i / lub tele- i pelopsja. Porropsia – pojawienie się mikropsji i telopsji w tym samym czasie i dla tego samego obiektu

Lilliputianizm (ludzie wydają się mniejsi)



C



Objawy typu A + objawy typu B


 

Nie ma żadnych dokładnych danych o występowaniu AWS w całej populacji. Zespół Alicji w krainie czarów jest zwykle diagnozowany u dzieci, jako aura migrenowa. Jednakże może on dotyczyć również osób dorosłych. Czasem jest określany jako ekwiwalent migreny, ponieważ u osoby, u których występuje w przyszłości zwykle rozwijają aurę z migreną.

Diagnostyka

Obecnie nie ma żadnych oficjalnych kryteriów dotyczących diagnostyki AWS. Valenca i wsp. zaproponowali kryteria dotyczące rozpoznawania AWS związanego z migreną.

1. Jeden lub większa liczba doświadczanych epizodów iluzji dotyczących ciała lub metamorfopsji.

2. Czas trwania tych epizodów < 30 min.

3. Objawy te powinny towarzyszyć bólom głowy lub w wywiadzie powinna wystąpić migrena.

4. Wyniki badań MRI głowy, EEG i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego powinny być prawidłowe.

Przyczyny

Zaburzenia postrzegania mają charakter wzorkowy, a nie czuciowy. Jako czynnik spustowy objawów często wskazywana jest infekcja, np. wirusem Epsteina-Bar. AWS może towarzyszyć również ospie wietrznej, grypie AH1N1, infekcji wywołanej przez Coxackie, płonicy, padaczce, toksycznej encefalopatii, boreliozie, a także jako objaw naczyniaka jamistego w okolicy skroniowo-ciemieniowej i w klasterowych bólach głowy.

Przyczyną AWS może być lokalna oligowolemia, zmniejszająca przepływ krwi w strukturach skroniowych i korze wzrokowej. Jednakże dysmorfia może być również doświadczana w wyniku ablacji siatkówki i niektórych typów chorób oczu. Plagiopsja może być wywołana chorobą błędnika. Za objawy mogą odpowiadać również populacje neuronów, które wybiórczo reagują na docierające bodźce. Na przykład obszar V4 zewnętrznej kory wzrokowej reaguje wybiórczo na kolor, podczas gdy obszar V5 reaguje na ruch. Oba obszary również reagują na kształt i głębokość, ale obustronna utrata funkcji V4 powoduje achromatopsję (niezdolność widzenia koloru), a obustronna utrata V5 skutkuje akinetopsją (niemożnością widzenia ruchu). Niemożność wizualnego postrzegania pionowych linii (plagiopsji) lub linii pod innym kątem przypisuje się utracie funkcji kolumn orientacji, które są zgrupowane razem w poziomych warstwach kory wzrokowej. Podobnie, różne populacje neuronów zostały zidentyfikowane jako odpowiedzialne za pośredniczenie w różnych typach metamorfopsji, a w przypadku innych metamorfopsji dokonano wyuczonych przypuszczeń. Czasami wiąże się to z niedopasowaniem wyższego rzędu między większymi komponentami sieci wzrokowej, które mogą się różnić w zależności od poszczególnych osób.

Leczenie

W leczeniu AWS wykorzystywane są między innymi leki: przeciwpadaczkowe, przeciwwirusowe i antybiotyki. Rzadko przepisuje się leki przeciwpsychotyczne, co więcej ich skuteczność jest w tym przypadku bardzo niska.

Bibliografia:

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_Alicji_w_Krainie_Czar%C3%B3w

2.       Steinborn B., Zespół Alicji w Krainie Czarów – czy tylko aura migrenowa u dzieci?; Child Neurology; Vol. 24/2015, nr 49

3.     Mastria G. i wsp., Alice in Wonderland Syndrome: A Clinical and Pathophysiological Review

4.       Jan Dirk Blom; Alice in Wonderland syndrome. A systematic review; Neurol Clin Pract 2016;6:259–270 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zrozumieć niezrozumiałe – magnetyzm toksycznych relacji

Każdy z nas   marzył (lub marzy nadal) o stworzeniu w przyszłości szczęśliwej, opartej na wzajemnym szacunku i wsparciu relacji z drugą osobą. Nieważne, czy mieliśmy wtedy na myśli relację romantyczną, przyjacielską czy dowolną inną – każdy chciał czuć się bezpieczny, chciany i doceniany przez inne osoby. Nie jest to oczywiście niczym dziwnym, wszakże potrzeby te odwołują się do fundamentalnych potrzeb, które w swojej piramidzie wskazał Abraham Maslow – zaraz po potrzebach prymitywnych takich jak zaspokojenie głodu, pragnienia, potrzebach fizjologicznych znajdują się tam przecież m.in. potrzeba bezpieczeństwa czy przynależności.   Dążenie do ich zaspokojenia w konstruktywny sposób jest tak samo normalnym odruchem jak zaspokajanie potrzeb niższego rzędu. Większość z nas tworzy w końcu takie relacje z innymi i funkcjonuje w nich w miarę poprawnie, niemniej są wśród nas też tacy, którzy z różnych powodów nie są w stanie stworzyć poprawnej, zdrowej relacji. I chyba właśnie ten typ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Profilaktyka zaburzeń lękowych

               W dość szerokiej gamie zaburzeń, z jakimi stykamy się w toku praktyki terapeutycznej możemy natknąć się na różne problemy targające współczesnym społeczeństwem – jak już podkreślaliśmy niejednokrotnie, współczesne czasy eksploatują nas fizycznie, psychicznie i intelektualnie na każdy możliwy sposób. Wielu z nas w pędzie codziennych spraw ma coraz mniej czasu by usiąść, odpocząć i skupić się na higienie swojego zdrowia oraz stylu życia. Dość popularnym dzisiaj zjawiskiem w społeczeństwie światowym jest występowanie depresji, zaburzeń narcystycznych czy właśnie zaburzeń lękowych, którym poświęcimy dzisiejszy artykuł. Jak podają statystyki aż 31% dorosłych doświadczyło zaburzeń lękowych w którymś momencie swojego życia. Szacuje się, że dla porównania w Ameryce w   latach 2001-2003 na ten sam rodzaj zaburzeń cierpiało 19% dorosłych. Na całym świecie zaburzenia lękowe częściej diagnozuje się u kobiet ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Co masz zrobić dziś, zrób pojutrze - czym jest prokrastynacja?

Termin „prokrastynacja” wywodzi się z języka łacińskiego i jest połączeniem słów pro – „na-przód”, crastinate – „jutro”. Oznacza odkładanie lub unikanie realizacji swoich zadań, co bardzo często wiąże się z negatywnymi konsekwencjami. Po raz pierwszy prokrastynacja pojawiła się w 1982 roku w "Moralities of Everyday Life", którego autorzy mówili o specyficznym poczuciu winy wynikającym z niewypełniania własnych postanowień i zobowiązań. Rodzaje prokrastynacji Joseph Ferrari wyróżnił trzy rodzaje prokrastynacji, do których należą: Prokrastynacja unikowa (nieadaptacyjna) – która polega na niepodejmowaniu działań z powodu odczuwania strachu przed poniesieniem porażki i ośmieszeniem się Prokrastynacja pobudzeniowa (behawioralna) – czyli zwlekanie z realizacją zadania do ostatniej chwili w celu odczucia dreszczyku emocji w trakcie wyścigu z czasem Prokrastynacja decyzyjna –  która jest spowodowana niepewnością własnego wyboru, co skutkuje odwlekaniem podjęcia ostateczne...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej